HartFord - INTERFACE ZERO PBF

Markus Mercier:
NiepostrzeÂżenie przesuwam pistolet kilka cali od jego gÂłowy i naciskam spust.
JeÂśli wypali to na pewno go przestraszy, jeÂśli nie wypali to mĂłwiĂŞ...
- No popatrz chyba Jedyny daÂł Ci drugÂą szansĂŞ.
W obu przypadkach:
- Ticcari, daj mi swĂłj pistolet.
MierzĂŞ po raz kolejny w gÂłowĂŞ wiĂŞÂźnia.
- ZastanĂłw siĂŞ dobrze, bo jak mi siĂŞ do niczego nie przydasz to oddam CiĂŞ w rĂŞce gwardii, a nie rĂŞczĂŞ co oni Ci zrobiÂą zanim CiĂŞ powieszÂą i czy w ogĂłle bĂŞdzie co wieszaĂŚ jak z tobÂą skoĂączÂą.
- MĂłw zaraz gdzie i jak zdobyliÂście te mundury.
- Wszystkich zabiliÂście?
- W jakim celu podszywacie siĂŞ pod gwardzistĂłw?
- Gdzie jest wasza kryjĂłwka?

Kurek uderzyÂł w panewkĂŞ bĂŞben siĂŞ obrĂłciÂł krzeszÂąc mnĂłstwo iskier zapaliÂł siĂŞ proch, w k³êbach dymu trysnĂŞÂło mnĂłstwo iskier i huk wystrzaÂłu zagÂłuszyÂł pojĂŞkiwania przesÂłuchiwanego. Kula ugrzĂŞzÂła w Âścianie tuÂż koÂło jego gÂłowy. A iskry poparzyÂły mu twarz. JĂŞkn¹³ prĂłbujÂąc siĂŞ wyrwaĂŚ ale silne ramie Ticcariego usadziÂło go ponownie na miejscu. Oczy przesÂłuchiwanego siĂŞ zaszkliÂły i popÂłynĂŞÂły Âłzy…
- ZrobiliÂśmy zasadzkĂŞ w lesie na poÂłudniu. Sami wjechali pod nasze muszkiety. ZabiliÂśmy gwardzistĂłw i zabraliÂśmy ich mundury. CiaÂła tam jeszcze bĂŞdÂą o ile zwierzĂŞta ich nie porozdzieraÂły.
NabraÂł ciĂŞÂżko powietrza i kontynuowaÂł:
- Nasz herszt siĂŞ z kimÂś dogadaÂł. Nie wiem dlaczego kazali nam siĂŞ podawaĂŚ za gwardzistĂłw i grabiĂŚ na goÂściĂącach… Ale to byÂła Âświetna okazja no i mundury sÂą znoÂśne. - gÂłos przesÂłuchiwanego drÂżaÂł.
- Gdzie jest wasza kryjĂłwka? - powtĂłrzyÂł pytanie Mercier
- GdzieÂś na poÂłudniu… nie orientuje siĂŞ… zawsze wracaliÂśmy z grupÂą… Nie pamiĂŞtam - wyjĂŞczaÂł gÂłoÂśniej, kiedy Mercier ponownie skierowaÂł broĂą w jego kierunku.

---

Dymitrow ruszyÂł w noc.. Tropienie w deszczu i po ciemku byÂło cholernie trudne… Ale na froncie nie raz juÂż to robiÂł… RuszyÂł w stronĂŞ, w ktĂłrÂą odjechaÂła grupa. JechaÂł najpierw doœÌ szybko. Bo wÂątpiÂł by uciekajÂący szybko zeszli z traktu. Na pewno nie myÂśleli, Âże bĂŞdÂą tropieni w takich warunkach… To byÂł podstawowy b³¹d nie wyszkolonych ludzi… Dopiero po kwadransie zwolniÂł i zacz¹³ rozglÂądaĂŚ siĂŞ po okolicy. Kilka razy schodziÂł z konia i przyglÂądaÂł siĂŞ bÂłotnistym odnogom traktu. Ale dopiero po blisko 40 minutach trafiÂł na coÂś. Stara zaroÂśniĂŞta droga odchodzÂąca od traktu zamieniona w wielkÂą bÂłotnÂą kaÂłu¿ê nosiÂła Âślady jakby coÂś przez niÂą przegalopowaÂło. PrzyglÂądn¹³ siĂŞ dokÂładniej Âśladom. ByÂły rozmyte deszczem, ale musiaÂły byĂŚ ÂświeÂże. RozejrzaÂł siĂŞ po okolicy i dopiero na widok powalonego przez piorun duÂżego dĂŞbu zorientowaÂł siĂŞ gdzie jest. BÂłotnista droga prowadziÂła do ruin twierdzy. ZapuÂściÂł siĂŞ tam kiedyÂś w ramach polowania. Nie byÂły to duÂże ruiny. Lata temu zniszczone przez poÂżar, w wiĂŞkszoÂści zawalone i rozkradzione z budulca. PozostaÂły praktycznie resztki murĂłw i zabudowaĂą otoczone na wpó³ zasypanÂą fosÂą. Nie zmienia to faktu, Âże byÂło to idealne miejsce na kryjĂłwkĂŞ. Dymitrow uÂśmiechn¹³ siĂŞ. Jednak jego zmysÂły i intuicja nie zawodziÂły.


====================

PrzesÂłuchanie
Ticcari pomoc - 4 - daje +1 do testu
Mercier zastraszanie (+1 za pomoc +2 za okolicznoœci) 8 do 1 - daje 2 sukcesy ³¹cznie 3 sukcesy

JeÂśli chcesz moÂżesz kontynuowaĂŚ przesÂłuchanie by uzyskaĂŚ wiĂŞcej informacji.

---

Tropienie

Dymitrow (-6 za ciemnoœÌ i deszcz, +2 za przewagê +2 za iloœÌ tropionych) - 13 sukces z podbiciem
Dymitrow test wiedzy ogĂłlnej (+2 za bycie zwiadowcÂą)  5 - wiesz dokÂąd prowadzi droga

NikoÂła Dymitrow:
Wracam do moich kompanĂłw nie kontynuujÂąc samotnie poÂścigu. Po ich zobaczeniu proszĂŞ Merciera na chwile ze mnÂą, tak aby przesÂłuchiwany nie usÂłyszaÂł. ZdajĂŞ mu relacjĂŞ z tego co odkryÂłem i podejrzewam.
- Teraz wiesz o co pytaĂŚ naszego znajomego, moÂże wyjawi ci coÂś wiĂŞcej.
Po czym poci¹ga z piersiówki gorza³ê na rozgrzanie starych koœci.

Markus Mercier:
Wyprowadzamy ich przed karczmĂŞ i starym zwyczajem sadzamy ich na deszczu.
Rêce wi¹¿emy im na plecach, a nogi zbijamy w dyby zaimprowizowane z ³awy karczmy.
Wracam do karczmy Âżeby napiĂŚ siĂŞ i rozgrzaĂŚ.
Czekam na powrĂłt Dymitrowa.
SÂłucham jego relacji ze zwiadu i dzielĂŞ siĂŞ wynikami przesÂłuchania.
- Z³a wiadomoœÌ jest taka, ¿e od tego Ìwoka ju¿ nic wiêcej siê nie dowiemy, a dobra taka, ¿e nic wiêcej nam nie trzeba.
- Trzeba siĂŞ zastanowiĂŚ co teraz robimy z tym faktem.
- MoÂże byÂś chciaÂł pojechaĂŚ do miasta i porozmawiaĂŚ z panem Torresem?
- Pewnie by go zainteresowaÂło, ze ktoÂś chce go oczerniĂŚ.
- ...a i ja bym porozmawiaĂŚ chciaÂł z Panem MendozÂą.

Ostatnio edytowany przez Raga (2017-01-14 09:55:00)

NikoÂła Dymitrow:
- ProponujĂŞ abyÂśmy trochĂŞ odpoczeli, przynajmniej pare godzin. Wtedy dalej zajmiemy siĂŞ tÂą sprawÂą. I jak najbardziej pojade zobaczyĂŚ siĂŞ z Torresem... chce siĂŞ dowiedzieĂŚ czy on jeszcze Âżyje.
Zaduma³ siê na chwilê, poci¹gn¹³ pare ³yków gorza³ki.
- Pozostaje tylko jedno pytanie czy wystawiamy warty na czas odpoczynku ? Czy moÂże ufamy, Âże te hultaje nie zaatakujÂą tego miejsca po raz drugi ?

Zapach mokrych koni draÂżniÂł nozdrza ludzi, ktĂłrzy poÂłoÂżyli siĂŞ spaĂŚ w stajni. Jednak zmĂŞczenie i odgÂłosy nocy szybko uÂłoÂżyÂły ich do g³êbokiego snu. ObudziÂł ich krzyk Ticcariego…
- UCIEKLI!!!
Jego ryk zerwaÂł Dymitrowa i Merciera na rĂłwne nogi. Niemal w tym samym momencie z dobytÂą broniÂą stanĂŞli w drzwiach stodoÂły. Ticcari staÂł nad pustymi prowizorycznymi dybami.
ByÂł blady Âświt, ale zapowiadaÂł siĂŞ sÂłoneczny dzieĂą. Upewniwszy siĂŞ, Âże nikogo nie ma podeszli do miejsca, gdzie trzymali jeĂącĂłw.
Sznury byÂły rozciĂŞte, podobnie jak prowizoryczne dyby. Wszystko dookoÂła byÂło tak rozdeptane, Âże nie wiadomo, czy ktoÂś im pomĂłgÂł, czy sami przemycili jakieÂś ostrze...

===========================

Testy spostrzegawczoÂści
Dymitrow - 5
Mercier - 4
Ticcari - 3

NikoÂła Dymitrow:
- Ruszajmy, choĂŚ tu problemy siĂŞ nie skoĂączÂą. Teraz wiedzÂą, Âże prawdopodobnie bĂŞdziemy ich szukaĂŚ... Ale ja zawsze lubiÂłem polowania - uÂśmiecha siĂŞ wrednie i pociÂąga Âłyk gorzaÂłki z piersiĂłweczki.
- Daj mi czas tylko na zakÂąszenie czegoÂś i uzupeÂłnienia zapasĂłw - tu wymownie macha piersiĂłwkÂą - i zbierajmy siĂŞ z tego miejsca aby dowiedzieĂŚ siĂŞ czegoÂś od straÂży.
- Wydaje mi siĂŞ, Âże powinniÂśmy zabraĂŚ mundury straÂżnikĂłw. MoÂże to ich ruszy i pomogÂą nam dorwaĂŚ naszych nowych znajomych. - mĂłwiÂąc to wchodzi do karczmy.